Salvador Espriu – Kerkhof van Sinera

Beschrijving

Salvador Espriu (1913–1985) neemt in de Catalaanse poëzie een positie in die vergelijkbaar is met die van Pessoa in de nationale dichtkunst van Portugal. In de ons omringende landen verschenen dan ook uitgebreide edities van zijn werk en wordt Espriu tot de Europese poëziecanon gerekend. Zijn werk werd door Harold Bloom gekwalificeerd als ‘deserving a Nobel Prize’. Hij werd hiervoor dan ook zowel in 1971 als in 1983 genomineerd.

In Nederland werd Espriu geïntroduceerd door Cees Nooteboom die in 1977 enkele door hem vertaalde gedichten in het tijdschrift Avenue publiceerde. Daarna bleef het bij enkele kleinere publicaties met losse vertalingen.

De in 1913 als zoon van een notaris geboren Espriu studeerde zonder veel overtuiging rechten en oude geschiedenis en maakte in de jaren dertig naam met in een dynamische en groteske stijl geschreven prozawerken. Na de Spaanse burgeroorlog en het als gevolg daarvan verbod op publiceren in het Catalaans wordt de dan bijna 30 jarige schrijver op zich zelf teruggeworpen. Iets dat nog wordt versterkt door het overlijden van zijn vader en een boezemvriend.

Tussen maart 1944 en mei 1945 werkt hij aan de dertig gedichten die tezamen de cyclus Cementiri di Sinera vormen en die het begin van zijn dichterschap markeert. Het verschijnt in 1946 als semi-clandestiene uitgave in een genummerde oplage van slechts 100 exemplaren.

In de opvolgende jaren ontwikkelt Espriu zijn dichterschap verder en geldt hij uiteindelijk als de ‘nationale dichter’ van Catalonië.

Espriu overlijdt op 22 februari 1985 en werd begraven op het kerkhof Arenys-del-Mar.

Een wandeling over dit hooggelegen dorpskerkhof van Arenys vormt het onderwerp van de cyclus Cementiri di Sinera. Arenys werd hierbij door Espriu omgedicht tot het palindroom Sinera. De cyclus is een ontroerende reflectie op zijn persoonlijke voorgeschiedenis en de personen die daarin een dierbare rol hadden gespeeld. Daarnaast is het een evocatieve verbeelding van het kerkhof met zijn cipressen, grafstenen en vooral het eindeloze uitzicht over de Middellandse Zee.

Dit aangrijpende meesterwerk verschijnt nu voor het eerst integraal in een tweetalige Catalaans-Nederlandse editie. De vertaling is van de hand van Maarten Asscher die tevens een uitgebreid nawoord schreef waaraan ook bovenstaande gegevens ontleend zijn.

Het vormt het achtste deel van de reeks Saldencahiers en verschijnt, net als de eerste Catalaanse druk in oplage van 100 genummerde exemplaren. De kleuren van het omslag refereren aan de Catalaanse vlag en de tekst is gezet uit de Pradell gebaseerd op een ontwerp van de 18^e eeuwse Catalaanse stempelsnijder Eudald Pradell.

DEZE UITGAVE IS UITVERKOCHT. EX. ZIJN MOGELIJK NOG TE BESTELLEN BIJ BOEKHANDEL DOUWES TE DEN HAAG